-
1 potrą|cić
pf — potrą|cać impf Ⅰ vt 1. (szturchnąć niechcący) to jostle [osobę]; (poruszyć niechcący) to knock [krzesło, stolik] 2. (jadąc uderzyć) to knock down, to run down- ciężarówka potrąciła rowerzystę a van knocked down a cyclist3. (odliczyć) to deduct- potrącą ci to z pensji it will be deducted from your salaryⅡ vi przen. (poruszyć pobieżnie) to touch- w dyskusji potrącono o sprawy drażliwe sensitive issues were touched upon in the discussionⅢ potrącić się — potrą|cać się (nawzajem) to jostle- przechodnie potrącają się na ulicy passers-by often jostle one another in the strretThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potrą|cić
См. также в других словарях:
przejechać — dk, przejechaćjadę, przejechaćjedziesz, przejechaćjedź, przejechaćał, przejechaćany przejeżdżać ndk I, przejechaćam, przejechaćasz, przejechaćają, przejechaćaj, przejechaćał, przejechaćany 1. «jadąc przebyć jakąś drogę, przestrzeń» Przejechać… … Słownik języka polskiego
zajechać — dk, zajechaćjadę, zajechaćjedziesz, zajechaćjedź, zajechaćjechał zajeżdżać ndk I, zajechaćam, zajechaćasz, zajechaćają, zajechaćaj, zajechaćał 1. «jadąc dotrzeć do jakiegoś celu, przybyć jakimś środkiem lokomocji na miejsce, zakończyć podróż;… … Słownik języka polskiego
dojechać — dk, dojechaćjadę, dojechaćjedziesz, dojechaćjedź, dojechaćjechał dojeżdżać ndk I, dojechaćam, dojechaćasz, dojechaćają, dojechaćaj, dojechaćał 1. «jadąc zbliżyć się do kogoś lub do czegoś; dotrzeć gdzieś, zajechać» Dojechać w porę na miejsce.… … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
